Ben je een jongere/jongvolwassene (18-22 jaar) en heb je problemen op meerdere gebieden? Geen plek om te wonen, schulden, psychische klachten? Bij onze Jongerenopvang en Begeleiding (JOeB) bieden wij jou die steun en begeleiding die je nodig hebt!
Je meldt je aan bij ons Aanmeldpunt, hier stellen wij tijdens een intakegesprek een paar vragen en is het duidelijk of de Jongerenopvang op dit moment de juiste plek voor jou is. Je kunt alleen bij de Jongerenopvang terecht na een beschikking via de gemeente. Deze vragen wij voor je aan. Als je beschikking is afgegeven kom je op de wachtlijst tot er plek is. Ondertussen kijkt een maatschappelijk werker wat we samen al gaan doen om jouw situatie te verbeteren.
Samen met onze budgetconsulenten breng je je financiële situatie in kaart en met activiteiten samen met de woonbegeleiders (onder andere koken, sporten) ben je bezig om zelfstandig te worden en te blijven. In ons ideaalplaatje stroom je na een tijdje door naar een eigen plek waar we je nog steeds helpen waar nodig. Hoe lang je verblijft op de Jongerenopvang is moeilijk te zeggen. Het is tijdelijk: zo kort als mogelijk en zo lang als noodzakelijk.
Heb je nu hulp nodig? Neem dan direct contact met ons op!
Jongeren Opvang en Begeleiding
Op loopafstand van het centrum van Den Bosch zit onze Jongerenopvang en Begeleiding (JOeB). In dit pand heeft iedereen een eigen slaapkamer. De woonkamer, toiletten en douches deel je met andere jongeren. Er is een fijne tuin waar iedereen gebruik van mag maken.
Meidenhuis
Het meidenhuis is een tweede fase voorziening vanuit de Jongerenopvang voor. In dit huis is plek voor drie meiden tussen de 18 en 23 waar je onder begeleiding zelfstandig woont.
Joey cliënt Jongerenopvang:
Joey (21) ging op zijn achttiende het huis uit omdat het niet goed ging tussen hem en zijn moeder. Hij kwam bij MO Den Bosch terecht nadat hij stopte met zijn opleiding en daardoor de studiefinanciering kwijtraakte. Onder het genot van een kopje koffie, vertelt Joey: “Het liefst zou ik weer naar school gaan, maar mijn hoofd zit te vol.”
“Ik heb een Aziatische moeder. Mijn opvoeding was streng. Alles moest op haar manier. Ze had vaak geen begrip voor me en wat ik vond, deed er niet toe. Er was geen ruimte voor mijn eigen mening en hobby’s. Mijn vader verliet het gezin toen ik twee jaar oud was. Ik ben veel bij mijn opa en oma geweest.” Met hen ging hij elke zomer op vakantie naar Spanje en bracht daar vaak de weekenden door. “Ik ben eigenlijk meer door mijn opa en oma opgevoed dan door mijn moeder. “Toen ik 10 jaar was overleed mijn opa. Vier jaar later mijn oma. Ze werd ziek en was heel snel daarna overleden.” Het is duidelijk dat Joey met warmte terug denkt aan zijn grootouders.
UIT HUIS
“Op mijn achttiende ging ik het huis uit omdat ik het niet trok. Mijn tante steunde me. Ze bracht me weer in contact met mijn vader. Ik heb zelfs nog enkele maanden bij mijn vader gewoond, maar dat was geen succes. Ik kon wel nog even bij mijn tante terecht. Ook kon ik bij echte, goede vrienden een tijdje terecht in hun gezin. Het was echt een maandje hier, een paar weekjes daar. Ik heb ook nog even in een studentenflat gewoond. Daar zorgde ik voor een vriendin. We vonden steun en rust bij elkaar. Uiteindelijk begon ik de MBO-4 opleiding ICT en kreeg daardoor studiefinanciering. Hierdoor kon ik zelfstandig wonen. In mijn eerste leerjaar had ik een mentor die me begreep en me ondersteunde om vol te houden. In het tweede leerjaar was er geen mentor meer die er voor me was. De problemen thuis en de slechte begeleiding op school zorgden ervoor dat ik stopte. Daarmee raakte ik mijn flat en financiën kwijt.” Opnieuw kon Joey een beroep doen op echte goede vrienden en zijn tante, maar dat kon niet blijven duren. “Uiteindelijk belandde ik in de opvang. Ik heb schulden wegens het niet betalen van de zorgtoeslag, abonnementen en studiefinanciering die ik ooit zal moeten terugbetalen.”
TOT RUST KOMEN
Joey heeft een goed beeld van hoe hij uit deze ellendige situatie kan komen: “Ik ben blij dat ik in de opvang zit. Ik krijg hier hulp en aandacht. Maar ik wil toch zelfstandig gaan wonen. Hier zijn altijd mensen om me heen, en ik heb behoefte aan rust. Ik heb ADD en kan me moeilijk afsluiten en me ook niet goed concentreren. Nu neem ik een jaar rust voor ik weer ga studeren. Mijn hoofd zit nu te vol. Maar het liefst wil ik weer verder gaan met mijn opleiding. Het liefst als bbl-er, zodat ik de school kan betalen en niet meer bij hoef te lenen. Daarvoor moet ik wel een baan vinden in die sector en dat is tot nu toe niet gelukt. Maar, ik ga een jaar wachten voor ik weer ga studeren. Mijn hoofd zit nu te vol.”
TOEKOMST
“Op dit moment zijn er regeltjes die me niet verder helpen. De regels zijn belangrijker dan de persoon. Ik zou graag met behoud van uitkering mijn diploma halen, als ik door middel van solliciteren zelf geen werk vind. Met een diploma is de kans op werk veel groter en kan ik terug gaan betalen. Maar nu moet ik waarschijnlijk bij de Weener-groep (een werk-ontwikkelbedriijf) gaan werken voor mijn uitkering en dat brengt me niet echt verder. Maar ik vind het echt fijn dat ik goed word opgevangen en vind de ondersteuning heel fijn. De ervaringen die achter me liggen hebben me gemaakt tot wie ik ben.” Joey eindigt zijn verhaal krachtig met: “Ik ben blij met mezelf, ik ben blij met wie ik ben.”
Door Els van Geneugten (tekst en foto uit Krachtenbundel www.reelle.nl)
